Sjómenn útundan

 

Alþingi samþykkti nýlega breytingar á skattalögum sem fela í sér að skattafsláttur sjómanna verður afnuminn í þrepum fram til 2014.

Ráðist hefur verið að kjörum sjómanna með því að afnema þennan skattafslátt sem þeir hafa haft í hálfa öld.  Sjómenn þurfa því, einsog aðrir að taka á sig skattahækkanir og að auki sæta kjaraskerðingu vegna afnáms afsláttarins.  Þetta gera stjórnvöld í skjóli þess að sjómannafslátturinn valdi mismun gagnvart öðrum stéttum.

Ekki er minnst á rískistryggðan lífeyrissjóð opinberra starfsmanna, skattfrjálsa dagpeninga og ökutækjastyrki. 

 Í skattafrumvarpinu eru rangfærslur einsog að útgerðin leggi mönnum til hlífðarfatnað.  Það er rangt.   Sjómenn kaupa sjálfir sinn hlífðarfatnað og greiða sjálfir sitt fæði en útgerðin greiðir hlífðarfatapeninga og fæðispeninga sem eru að fullu skattlagðir sem laun.  

Dagpeningar greiddir til annarra stétta vegna ferðalaga á vegum vinnuveitanda eru ekki skattlagðir.  Ef gæta ætti jafnræðis ættu sjómenn að fá kr. 7950- á dag dregnar frá tekjum vegna fæðiskostnaðar og samskonar frádrátt vegna hlífðarfatakaupa.

Full rök eru því fyrir sérstökum skattafslætti til sjómanna.

Í athugasemdum með frumvarpinu er vitnað í tekjuþróun hjá sjómönnum miðað við tekjuþróun annarra stétta og tekið eitt ár, 2006 sem er auðvitað fáránlegt.  Ekki er nefnt einu orði að fyrir 2006 hækkuðu laun annarra launamanna mun meira en tekjur sjómanna vegna t.d. sterkrar krónu.  Þannig virðist gert í því að villa um fyrir almenningi til að réttlæta aðför að kjörum sjómanna.

Sjómenn fordæma aðgerðir stjórnvalda og munu sækja ígildi skattaafsláttarins eins fljótt og unnt er með öllum tiltækum ráðum.

Athugasemdir

[Gamall sjómaður (IP-tala skráð) 15.1.2010 kl. 15:58]

Sæll Ágúst

Enn sem fyrr heldurðu fram fullyrðingum sem ekki standast.  Það að stjórnvöld hafi ákveðið að afnema sjómannaafslátt í þrepum er ekki árás á sjómannastéttina, heldur spurning um jafnræði borgaranna.  Allir borgi sömu skatta.

Það er einkennilegt hvað þér er tíðrætt um opinbera starfsmenn í þessu efni.  Þú kýst hins vegar að líta framhjá þeirri staðreynd að stór hluti vinnandi manna starfar hjá sjálfstæðum atvinnurekendum.  Atvinnurekendum sem þá greiða þeim starfsmönnum sínum dagpeninga þurfi þeir að vinna í öðru sveitarfélagi en starfsstöð þeirra er í.  (Litið er á höfuðborgarsvæðið sem eitt svæði í þessu tilliti, og ég held að svæðið nái enn lengra.)  Starfsstöð sjómanna er um borð í því fari sem þeir eru lögskráðir á.  Því á aldrei að greiða þeim dagpeninga, þar sem fráleitt er að halda því fram að um brot á jafnræði sé að ræða.

Það má til sannsvegar færa að útgerðin a.m.k. niðurgreiði fatnað.  Almennt ber atvinnurekendum ekki að greiða fyrir fatnað nema um öryggisfatnað sé um að ræða, í ykkar tilfelli flotvinnugalla.  Ef það þarf að auka við þann stuðning verða sjómenn að sækja hann í hendur útgerða, a.m.k. er fráleitt að hinn almenni borgari niðurgreiði fyrir ykkur vettlinga, sjóbuxur og stígvél.

Hvað varðar tekjuþróunina, þá er það mín skoðun að eitt ár geti engan vegin endurspeglað launakjör sjómanna. Nær væri að líta til a.m.k. 3 ára í því efni.

[Ágúst Marinósson (IP-tala skráð) 15.1.2010 kl. 18:58]

Undirritaður heldur fram þeim rökum í þessu máli sem eru viðurkennd og samin af forystumönnum sjómanna.  Öllum er frjálst að hafa sínar skoðanir á þessum málum að sjálfsögðu.  Það mun ekki breyta þeim skoðunum sem ég hef viðrað í þessum pistlum mínum.

Ástæðan fyrir því að ég nefni opinbera starfsmenn sem dæmi um mismunun stétta er kannske einna helst lífeyrissjóðamál þeirra.  Lífeyrissjóður ríkisstarfsmanna á ekki fyrir skuldbindingum og er á framfæri skattgreiðenda - verðtryggður á kostnað almennings í landinu.  Aðrir lífeyrissjóðir verða að skerða greiðslur til sjóðfélaga sinna þegar iðgjöld duga ekki fyrir skuldbindingum.  Þetta  er hrein og klár mismunun þegnanna og gríðarlegar fjárhæðir í húfi.

Eftir niðurfellingu sjómannaafsláttar verður Ísland eitt norðurlandanna sem ekki veitir sínum sjómönnum skattaafslátt.  Í Noregi er þessi afsláttur kr. 3.2 millj, í Danmörku 1 millj, í Færeyjum 1.8 millj. og í Svíþjóð kr. 600.000.  Íslendingar ráku lestina með kr. 360.000 sem nú verður afnumið í þrepum fram til 20014.